Filmmaker Kees-Jan Mulder gaat, in aansluiting op het Nederlands Filmfestival in Utrecht, een etmaal doorbrengen in de eeuwenoude kluizenaarsruimte van de Jacobikerk. Van 6 tot 7 oktober zal hij er werken aan het script voor zijn nieuwste film die (niet toevallig) gaat over een non. Er is één vraag die voor hem centraal staat tijdens zijn verblijf als hermit in residency: ‘Wat zouden mijn personages bidden?’
De regisseur van de films ‘Gods Lam’ en ‘Dos Santos’ heeft in de voorbereiding verschillende zusters gesproken uit diverse Nederlandse kloosters. In de bidkluis waar ooit kluizenares Alyt Ponciaens leefde, hoopt de drukke dertiger de rust en inspiratie te kunnen vinden om de gebeden en dialogen op papier te krijgen: ‘In gesprekken kreeg ik al mee hoe sterk te band van de zusters met Jezus is. Die diepe band wil ik onderzoeken’. Daarbij wil Mulder zichzelf ook aan de getijdengebeden houden die gebruikelijk zijn in het klooster: ‘Ik wil me helemaal overgeven aan een ander ritme dat juist eens niet door mijn omgeving wordt gedicteerd.’
De kluis in de Utrechtse Jacobikerk ontstond rond 1470. Voor 1492 leefde de kluizenares Alyt Ponciaens enkele jaren in de ruimte. De bidkluis van 1 bij 1.75 meter is de enige bewaard gebleven kluis in Nederland. Aan de ruimte zat een ruimte vast die door de kluizenares werd gebruikt als leef- en werkruimte.
Tegenwoordig staat de kluis in verbinding met een kleine kapel. Daarin is een werkplek, een luie stoel en een stretcher te vinden. Gedurende de zomermaanden is de kluis in blokken van drie uur te boeken als focusplek voor Utrechters die geconcentreerd willen werken of even wat rust zoeken. Kees-Jan Mulder is de laatste hermit in residency van dit jaar en zijn verblijf markeert het einde van het seizoen. In verband met de kou is het dan niet comfortabel meer om lang stil te zitten op deze plek.
Mulder treedt niet alleen in de voetsporen van Alyt Ponciaens, maar ook in die van twee moderne vrouwen. Conservator Lieke Wijnia en dichter Vicky Francken verbleven eerder dit jaar als hermit in residency in de Jacobikerk. Als eerste man (misschien wel in de hele kluisgeschiedenis) zal Kees-Jan Mulder de tijdelijke inkluizing ondergaan. ‘Ik zie ernaar uit om heel veel te lezen en te schrijven.’
